Rozdział 8

Rozdział 8

                                                          Diana

O dziwo obudziłam się bardzo wcześnie. Dzisiaj śniło mi się … nic. Po prostu było czarno. I to mnie przeraża, bo od paru nocy tak mam. Po cichu wyszłam z łóżka żeby nie obudzić Caine’a i zeszłam na dół. Jeszcze bardziej zadziwił mnie widok mojego brata o szóstej rano, przed telewizorem.

- Czyli, że nie tylko ja nie mogłam spać?- uśmiechnęłam się do niego co on odwzajemnił.

-  Na to wygląda- posmutniał.

- O co chodzi, Kyle?- spojrzał na mnie przygnębiony.

Kyle

- Śniło mi się… Nieważne- powrócił do oglądania.

- Powiedz mi. – położyłam me rękę na ramieniu. Westchnął.

- Śniło mi się jak miałaś z osiemnaście lat. Dowiedziałaś się, że twoim ojcem jest Marshall i…

- Wpadłam w szał- dokończyłam.

- Tak. A potem rozwaliłaś lustro i zaczęłaś krwawić. Na początku zwyczajnie, na czerwono, ale potem… Twoja krew stała się czarna… Krzyczałaś o pomoc, ale nikt tego nie zrobił… Nie mogłem ci pomóc i… Umarłaś- dokończył ze łzami w oczach. Przytuliłam go do siebie.

- To zdarzenie skończyło się tym, że chwilę po tym jak rozwaliłam lustro, przybiegł lustro i mi pomógł. A teraz jestem tu z wami.

- To to się stało naprawdę?- no i wtopa.- Naprawdę tak zareagowałaś?- pokiwałam głową- Co potem się stało?

- Uciekłam do Nowego Yorku z nadzieją, że umrę. Miałam już nigdy was nie zobaczyć… Ale znowu zostałam uratowana i wróciłam do domu z wybaczeniem- pogłaskałam go po włosach.

- Czyli, że mogłem cię już więcej nie zobaczyć?- spuściłam wzrok.- Przez ich kłamstwa prawie umarłaś? – nie odzywałam się.- Nie wierzę! Prawie przez tych idiotów straciłem siostrę!

- Spokojnie Kyle- szepnęłam.

- Jak mam być do cholery spokojny?! – zaczął chodzić po pokoju.

- To było dawno, braciszku. Już dawno nie odczuwam o to żalu.

- Ale ja mam! Muszę… Muszę iść pobiegać- wciągnął na nogi buty.- Muszę pomyśleć. Za godzinę wrócę- zanim zdążyłam go powstrzymać wybiegł trzaskając drzwiami. Ukryłam twarz w dłoniach.

- Jestem beznadziejna- mruknęłam.

- Nigdy tak nie mów- podskoczyłam kiedy go usłyszałam. – Przepraszam, nie chciałem cię przestraszyć- spojrzałam na Caine’a.

- Czemu nie śpisz?- uśmiechnął się lekko.

- Kyle nie zachowuje się cicho – sama się uśmiechnęłam. Tak, zdecydowanie Kyle nie był cicho- Chcesz porozmawiać o tym co tutaj zaszło?- nie pewnie podszedł do kanapy i usiadł.

- Dowiedział się, że Marshall jest moim ojcem i przez to prawie umarłam- spojrzał na mnie ze zdziwieniem- Znaczy wtedy jak się dowiedziałam rozbiłam lustro i mogłam się wykrwawić, a potem Nowy York, moje urodziny, takie tam wiesz..

- Jest zły na ciebie?- pokręciłam głową.

- Na rodziców, że prawie przez nich umarłam i on nie może stworzyć normalnego związku.

- Z kim?

- Za Naomi- kiwnął głową.

- Diana… Ja chciałbym cię przeprosić. Zachowałem się jak palant…

- Dobrze, że jesteś tego świadomy- przytuliłam go mocno do siebie- Ale i tak cię kocham- pocałował mnie w czoło.

- Ja ciebie też kocham, Diana

                                                         Ian

No i skończyły się tematy o aniołach. Pan Dark tak postanowił, bo nikogo nie interesowały. Uzgodniliśmy wspólnie, że po balu majowym będę chodził na dodatkowe zajęcia o aniołach, bo teraz nie mam czasu. Próby i takie tam…  Jeśli chodzi o rodziców, to wygląda na to, że się pogodzili. To dobrze. Jestem ciekawy jak to się stało. Właśnie przygotowywaliśmy się d próby. Ashton na szczęście postanowił ruszyć dupę. No dobra, trzeba zaczynać. Przez kolejne czterdzieści minut graliśmy w spokoju, ale nagle przyszła Cassie a nam została do zagrania ostatnia dowolna piosenka. Spojrzałem na Ash’a który gapił się na nią rozmarzony.

- A teraz zagramy ostatnią piosenkę napisaną przez Ashton’a Styles’a z myślą o Cassandrze Cavanaugh- Ashton spojrzał na mnie złowrogo przez to, że wydałem „sekret”, a Cassie się uśmiechnęła. Zaczęliśmy grać

 [Luke]

I wish that I was eighteen

Do all the things you read in the magazines

I'm not saying I wanna be Charlie Sheen

[Calum]

She's just a little bit older

But I want to get to know her

But she says it's already over

So tell me what else can I do

I bought my fake ID for you

[All]

She told me to meet her there

I can't afford a bus fare

I'm not old enough for her

I'm just waiting till I'm eighteen

[Calum]

I think she wants to get with me

But she's got a job in the city

And says that she's always too busy

[Michael]

She's got a naughty tattoo

In a place that I wanna get to

But my mum still drives me to school

[Calum]

So tell me what else can I do

I bought my fake ID for you

[All]

She told me to meet her there

I can't afford a bus fare

I'm not old enough for her

I'm just waiting till I'm eighteen

You got me waiting in a queue

For a bar I can't get into

I'm not old enough for you

I'm just waiting till I'm eighteen

[Luke]

In my bedroom thinking of ya

Your pictures in my private folder

I know one day that I will hold her

I'll make my move when I get older

Make my move when I get older

[All]

She told me to meet her there

I can't afford a bus fare

I'm not old enough for her

I'm just waiting till I'm eighteen

You got me waiting in a queue

For a bar I can't get into

I'm not old enough for you

I'm just waiting till I'm eighteen

[Luke]

I'm so sick of waiting till I'm eighteen

[5 seconds of summer- 18]

Cassie zaczęła bić głośno brawo. Ukłoniliśmy się.

- idź do niej mistrzu- szepnąłem do perkusisty a ten szybko ruszył do dziewczyny. My zaczęliśmy chować sprzęt.

                                                       Ashton

Szybko podszedłem do mojej piękności.

- Cześć Cass- powiedziałem speszony na co ona się szerzej uśmiechnęła.

- Cześć Ashton. Cudowna piosenka. Na serio napisałeś ją dla mnie?

- Pff… Oczywiście, że n…- z jej twarzy zniknął uśmiech. Westchnąłem.- Tak Cassie, napisałem ją z myślą o tobie- i znów wrócił ten uśmieszek.

- Zdecydowanie bardziej wole ciebie takiego niż  tego pewnego siebie dupka – na moją twarz wkradł się banan.

- Miło. Yyy Cassie?

- Hmm?- zaraz nie wytrzymam i się na nią rzucę.

- Pójdziesz ze mną na kolacje w sobotę? – po czym szybko dodałem- Będę zachowywał się tak jak teraz.- zaśmiała się.

- Przyjedź po mnie o 19- podeszła do mnie i pocałowała mnie w policzek po czym odeszła. Chyba jestem najszczęśliwszym człowiekiem na świecie.

                                                          Diana

Po treningu pojechałam do Hazzy. Nie odbiera telefonów o nie wiem jak się czuje. Weszłam bez pukania gdyż drzwi było otwarte. Harry siedział otoczony papierami, telefonami i laptopem.

- Diana? To nienajlepszy czas na odwiedziny- zadzwonił telefon. Styles przeprowadził szybką rozmowę- Mam dużo roboty. Muszę posprawdzać kto gdzie mieszka, wyznaczyć patrole i takie tam. Poza Isą już trzy osoby leżą z tego powodu co ona  w szpitalu. Każdy ma ochronę. Musimy być czujni. – wlepił wzrok w ekran.

- Przyszłam zapytać jak się czujesz…

- Chujowo, ale stabilnie- chciałam już na niego warknąć, żeby nie używał takich słów, ale wtedy wpadł Zayn.- Malik, a ty nie powinieneś być z Maxem?- mulat ledwo łapał oddech.

- Byłem tam, w szpitalu, i nagle… Nagle prąd zaczął szwankować, więc wbiegłem do Sali gdzie leżał Max, a tam…

- Co tam Zayn?!- krzyknął Harry.

- Wiem co jest przyczyną śmierci Isabelle- moje serce waliło jak oszalałe.

- Wiesz?! To mów do cholery! – Zaza najpierw zamknął oczy, a kiedy je otworzył czaił się w nich niepokój.

- Obłąkani…

Nie mogę oddychać.

--------------------------

Już w rozdziale 7 miałam dodać jak wygląda Kyle, ale zapomniałam, więc tutaj dodaje xd  I co zaskoczone, że obłąkani wrócili? Wiem, że ktoś ich podejrzewał xd I co ogólnie sądzicie? Mam nadzieje, że nie jest aż tak masakrycznie. Nn w pt, proszę o komy ;p