Rozdział 101

CZYTASZ= KOMENTUJESZ!!!

Rozdział 101

Kiedy się od siebie oderwaliśmy było naprawdę dziwnie.

- Luke ja… Przepraszam.

- Nie to ja przepraszam. To nie powinno się zdarzyć. Muszę lecieć.- zebrał swoje rzeczy i ruszył do wyjścia. Jeszcze się odwrócił.- Jutro mamy zawody w plażówkę. Jak chcesz to wpadnij.

- Nie wiem czy powinnam…

- Wolałbym żebyś przyszła.- uśmiechnął się lekko i opuścił dom.

- UGH! Diana czemu jesteś taką debilką?- warknęłam sama do siebie.  Po paru minutach wyszłam na spacer. Nogi same mnie zaniosły do altanki w parku. Usiadłam na ławeczce. Przez chwilę delektowałam się samotnością. Przez chwilę.

- Diana?- zdziwił się Caine.- Co ty tu robisz?

- Mogłabym cię zapytać o to sama.- pokiwał głową. Był przygnębiony.

- Mogę się dosiąść?- poklepałam miejsce obok siebie. Usiadł.

- Co ty taki jesteś?- zapytałam chłopaka.

- Jaki?

- Smutny. Widzę, że coś jest. No mów.

- Powiem jeśli ty mi powiesz co jest tobie.- westchnęłam i się zgodziłam.- Wiedziałaś o Louisie?

- A dokładniej?

- O jego poglądach. Albo upodobaniach? No wiesz…

- Chodzi o to że jest ge…

- Tak. Właśnie o to. Wiedziałaś?- pokiwałam głową.-  Czemu dowiedziałem się dopiero teraz? Myślałem, że ja i on to przyjaciele…

- Przecież tak jest!- powiedziałam głośno.- On po prostu nie chciał niszczyć waszej przyjaźni. Bał się, że cię straci…- chwyciłam go za dłoń. Co ty robisz?

- Powiesz mi przynajmniej z kim się spotykał?- spojrzał mi w oczy.

- Nie mogę… Obiecałam… Nie mogę, Caine…- spuściłam wzrok. Podniósł  mój podbródek.

- Rozumiem cię.- musnął mój nos.- Teraz ty.- ponownie spuściłam wzrok.

- Nie spodoba ci się to…

- No mów.- pospieszył mnie.

- Całowałam się z Lukiem…- otworzył buzię ze zdumienia.

- Na-naprawdę?- zająkał się.

- Nie wiem co mnie poniosło. Boję się, że wszystko zepsułam.- pocałował mnie. Chwycił moja twarz w dłonie i mnie pocałował!- Caine to nie powinno się zdarzyć… Muszę iść…- uciekłam. Wstałam i rzuciłam się biegiem. Po moich policzkach leciały łzy.

                                                       ***

Weszłam do domu licząc, że nikogo nie zastanę. Jednak napotkałam mamę.

- Gdzie byłaś?- zapytała z surową miną.

- Byłam się przejść. Obudziłam cię?

- Nie. Luke wrócił. Chciał ci coś ważnego powiedzieć, ale cię nie zastał. Możesz mi powiedzieć o co chodzi?- jeszcze tego brakowało.

- Co powiedział?

- Zaczął : „ Diana, naprawdę mi głupio z powodu tego co się stało…” i urwał. Powiedział, żebym ci to przekazała i przypomniała o meczu. A co się takiego stało?

- Nic.- mruknęłam.

- Odpowiedz.

- Całowałam się z nim okej?! Całowałam się z nim, całowałam się z Cainem, i pewnie całowałabym się z Harrym gdybym go spotkała! Zadowolona?!- krzyczałam. Kiedy skończyłam ze łzami w oczach pobiegłam na górę.

                                                  ***

Po przebudzeniu ruszyłam do łazienki. Ubrałam się w bikini, shorty, trampki i koszulę. Do torby wpakowałam ręcznik, portfel, klucze, książkę, krem. Napisałam sms’a do Layli;

Do Layli: Idziesz łajzo ze mną na plażę?

Od Layli: No niech ci będzie. O której?

Do Layli: Za pół godziny koło boisk do siatki?

Od Layli: Nie mów mi tylko, że idziemy oglądać mecz…

Do Layli: Niespodzianka. Czekam tam na ciebie. Zrób to dla Luke’a.

Od Layli: Masz u mnie wielki dług xx

Nie odpisałam jej. Ruszyłam na plażę.

                                                   ***

Rozłożyłyśmy się tak że miałyśmy boisko na wyciągnięcie ręki. Luke miał grać z nieznanym mi chłopakiem. Siedziałam słuchając Layli, która opowiadała o ciuchach które sobie kupiła kiedy poczułam ból. Głowy. Oberwałam.

- Gdzie ty masz oczy?- wydarła się na kogoś Layla.

- Nic ci nie jest?- usłyszałam nieznany głos.

- Chyba nie- spojrzałam w stronę chłopaka. Był on bardzo wysoki. Ponad dwa metry. Blond włosy. Lekki zarost. Kaloryfer. Cudny uśmiech.

- Strasznie mi głupio. Może dasz się po meczu gdzieś zaprosić?- założyłam ręce na klatce piersiowej.

- Nie znam cię.

- Ah gdzie moje maniery. Jestem Carol. A ty ślicznotko?- podał mi dłoń, którą uściskałam.

- Diana.

- Diana. Księżniczka Diana. Ładnie. No to księżniczko, po meczu obiecane spotkanie.- zanim zdążyłam zaprotestować puścił mi oczko i odszedł.

- Bierz się za niego. Jest dobry.- szepnęła przyjaciółka. Kwadrans później rozpoczął się mecz. Spojrzałam na Luka i jego towarzysza. Nie uwierzycie. To był Carol. Puścił mi oczko. Znowu. Musze przyznać, że świetnie gra. I się prezentuje. Czy on ci wpadł w oko? Nie mówcie, że tak…

                                                         ***

Wygrali. Każdy się tego spodziewał. Luke i Carol podeszli do nas.

- Przyszłaś.- powiedział.

- Tak.

- Carol to jest- chciał mnie przedstawić.

- Diana. Tak, już się poznaliśmy. I jestem jej winien obiad.- i znów ten uśmiech.

- Aha. Rozumiem. No to ja nie będę przeszkadzał. Chodź Layla. Cześć wam.- szybko odciągnął dziewczynę zostawiając nas samych.

- To było dziwne.

- Masz rację. Było. To co idziemy?- posłałam mu uśmiech i poszliśmy.
-------------------------
Co sądzicie? Może być? No i jak Carol? Namiesza coś tutaj czy nie? Liczę na waszą opinię. Szkoda, że pod poprzednim rozdziałem pojawiło się tylko 7 komentarzy... Nn dodam pewnie w pt. Proszę o komentarze( możecie napisać swoje pomysły co do tego bloga, chętnie wezmę je pod uwagę) i zapraszam na moje pozostałe blogi gdzie wczoraj pojawiły się nowe rozdziały ;p