Rozdział 104

CZYTASZ=KOMENTUJESZ!!!

Rozdział 104

Zanim zdążył odpowiedzieć wbiegłam do Sali. Na maszynie widniała prosta kreska. Nie. Nie. Nie!!! Rzuciłam się na nią i zaczęłam nia potrząsać.

- Layla, obudź się!- wydzierałam się z całej siły. Lekarze i pielęgniarki próbowali mnie odciągnąć.- Layla!- nagle linia z prostej zamieniła się w falowaną, a potem w typową dla żyjącego człowieka. – Ona żyje!- lekarze wyprosili mnie z pokoju żeby zobaczyć co z nią. Usiadłam roztrzęsiona.

- To twoja przyjaciółka?- zapytał komisarz siadając obok.

- Tak. O co ją oskarżacie?

- O poparzenie chłopaka, znalezionego niedaleko niej.- o nie.

- Jak się nazywa?- zapytałam drżącym głosem.

- Styles. Harry Styles.- zamarłam.

- To nie ona.- oznajmiłam.

- Skąd wiesz?

- Bo…- przyszedł jakiś facet.

- Szefie, mamy coś nowego.- komisarz skinął głową i zwrócił się do mnie.

- Wrócimy do tego później.- i odszedł z tamtym. Oni oskarżają ja o coś czego nie zrobiła. Oskarżają ją o coś co zrobiłam ja. O to co ja zrobiłam Harry’emu ! Poszłam do recepcji.

- Dzień dobry. Chciałabym się dowiedzieć czy leży tutaj mój chłopak. Nazywa się Harry Styles, był ciężko poparzony. – byłam załamana, wiec trzeba było tylko udawać przerażoną.

- Tak, przywieziono go dzisiaj. Już sprawdzam. Pokój 115.- uśmiechnęła się.

- Dziękuję bardzo.- pobiegłam do wyznaczonego pokoju. Nikogo nie było, więc weszłam. Leżał tam nieprzytomny Harry. Miał zabandażowane lewe ramię, bo tam oberwał. Usiadłam koło jego łóżka.

- Przepraszam, Harry…- szepnęłam.

- To ja przepraszam.- wybełkotał.- Poniosło mnie…

- Powiedziałeś prawdę. I policji też masz powiedzieć, że to ja cię poparzyłam…Oni podejrzewają Laylę. Musisz im powiedzieć prawdę…

- Dobrze, powiem.- ulżyło mi.

- Co pani tu robi? Proszę stąd wyjść!- wyrzuciła mi gruba pielęgniarka. Szłam do Layli kiedy ujrzałam znane mi osoby. Louis z bandażami na rękach podpierał się o Caine’a, a za nimi szedł Niall z jakąś dziewczyną. Zaraz go zabiję. Podeszłam do niego i wymierzyłam mu cios.

- Diana, co to miało być?- zapytał Caine.

- Powinien się cieszyć, że to tylko lekki cios.- warknęłam.

- Weź się uspokój dziewczyno.- powiedziała ta suka.

- Zamknij ryj szmato. I tak dużo już zrobiłaś!

- Diana, o co ci chodzi?!- czemu Caine jej broni?!

- Niall zdradził z nią Laylę. Ona prawie umarła… Gdyby nie ja była by martwa! Przez tego debila mogłam stracić najważniejszą osobę w moim życiu!-  z moich oczu leciały łzy.

- C-co?- wydukał blondyn.

- Gówno. To co słyszałeś!- odwróciłam się i poszłam do niej. Za pozwoleniem znalazłam się w pokoju. Usiadłam koło jej łóżka. Spała tak spokojnie. Nie wiem po jakim czasie otworzyła oczy.

- Diana?

- Jestem tutaj.- złapałam ją za rękę i nałożyłam jej ukochaną bransoletkę.

- Jesteś moim aniołem stróżem… Ja umarłam, ale ty się pojawiłaś i dałaś mi kolejne życie… Uratowałaś mnie…- uśmiechnęła się lekko.

- Nie wiem co bym zrobiła gdybym cię straciła…- po moich policzkach popłynęły kolejne łzy. Wpatrywała się we mnie. Nagle otworzyły się drzwi, a ona gwałtownie uniosła wzrok.

Pojawił się Niall.

- Layla…

- Diana, kto to jest?- zapytała.

- To ja Niall. Twój chłopak.

- Nie znam cię. Nie mam chłopaka. Diana, wyproś tego chłopaka.- odparła obojętnie.

- Niall, zrób o co prosi.- załamany chłopak wyszedł.- Naprawdę go..

- Pamiętam go doskonale, ale nie chcę go znać.- westchnęłam. Wszedł komisarz.

- Już wszystko wiemy. Teraz już tylko wy możecie to potwierdzić. Czy to prawda, że pan Styles zaczął się do ciebie dobierać w lesie, twoja przyjaciółka przyszła z pomocą, on ją zaatakował i go poparzyła palnikiem?- zwrócił się do Layli. Popatrzyłyśmy po sobie. Nie!

- Tak, to prawda- odparła. Pokręciłam głową.

- Czyli sprawa wyjaśniona. Nie musisz się go bać. Właśnie go wyprowadzamy.- zerwałam się z miejsca i wybiegłam. Akurat przechodził obok pokoju. A w dodatku na krzesłach siedzieli aniołowie światła wcześniej wymienieni.

- Puśćcie go!- wrzasnęłam i podbiegłam do chłopaka.- Miałeś powiedzieć, że to ja.

- Powiedziałem. Nie pozwoliłbym ci wziąć tego na siebie, po tym co zrobiłem. Zaatakowałem cię, a słownie to nie dodałem. Mam nadzieję, że chociaż tyle mogłem zrobić.- pocałował mnie w czoło.- Caine, opiekuj się nią.- zabrali go. Podszedł do mnie Turner.

- Diana, o co tu chodzi?- zapytał.

- To mnie powinni wyprowadzać, nie jego…- przytuliłam się do niego i zaczęłam szlochać. Coś ty zrobiła?

----------------------

Jak wam się podoba? Harry okazał się szlachetny prawda? No dobra piszcie co uważacie. proszę o komentarze, bo nadal jest ich mało. Licze na co najmniej siedem. NN dodam pewnie jutro i zapraszam na pozostałe blogi ;p