Rozdział 27

Rozdział 27

- Caine, co ty wyprawiasz?!- warknęłam. Co on robi?

-Cii.. Zaufaj mi, Diana. Po prostu zaufaj…- zrobiłam tam. Czułam jego zimne dłonie jeżdżące po moich plecach. Nie mówię, że to nie było przyjemne. Podobało mi się trochę, ale się bałam. Czemu on to robi?-

Gotowe. Teraz trzeba wprawić to w życie. Diana jeśli to ma wyjść musisz się mnie słuchać, dobrze?

-Dobrze.

- Chodź ze mną bliżej krawędzi.- wykonałam jego polecenie, chociaż się boje.- Stań.- stanęłam.- Dobra, teraz najważniejsze. Zamknij oczy i pomyśl o czymś miłym, czymś co ci sprawia przyjemność, czymś co kochasz i nie przestawaj do póki Ci nie powiem.- zamknęłam oczy. Pomyślałam o pływaniu. Jak płynę na mistrzostwach, jak zdobywam złoto, jak staję się największą pływaczką. To mnie zawsze motywuje do działania. Moje marzenie. Pomyślałam jak siedzę z moimi przyjaciółmi w jakimś domku i rozmawiamy godzinami. Pomyślałam o tym jak z mamą byłyśmy na wspaniałych wakacjach w Hiszpanii. Jedno z moich ulubionych wspomnień. Na koniec pomyślałam o tych jego niebieskich oczach. Jego cudownych ustach, które całują moje. Poczułam mrowienie w miejscach na plecach, po których przejechał. Przyjemne mrowienie. Nie wiem czemu, ale chciało mi się strasznie uśmiechać. Co się ze mną dzieje?- Dobrze. Teraz możesz otworzyć oczy.- stał blisko mnie. Miał rozwinięte skrzydła.- Daj mi rękę- podałam mu ją. Trzymając ją zaczął kierować ją w stronę moich pleców. Poczułam coś pod opuszkami palców. Coś przyjemnego w dotyku.

- Co to jest?

- Sama zobacz.- obróciłam głowę. Nie to niemożliwe. Z moich pleców wystawały dwa małe, śliczne skrzydła.

- Caine…- nie mogę uwierzyć. Mam skrzydła!- Ale jak to?- zaczęłam się

szeroko uśmiechać.

- Nie umiem tego wytłumaczyć. Olśniło mnie, że pomimo tego, że jeszcze nie wybrałaś strony mogę Ci sprawić skrzydła. Co prawda nie są za wielkie, ale są. I tylko jakiś anioł może je przywołać , sama niestety tego nie możesz zrobić.- mam skrzydła. To się liczy. Co z tego, że małe i nie na zawsze, ale mam je to i teraz. Przy nim. Zauważył mój wyraz twarzy.- Chcesz je wypróbować?

- Oczywiście, że chcę.- uśmiechnęłam się jeszcze szerzej.

- No dobra. To może najpierw spróbujmy na klifie, nad ziemią która jest blisko, a dopiero później tam.

- Okej. To co mam robić ?

- Czuj, że chcesz to zrobić. Nie myśl.- i tak też zrobiłam. Przestałam myśleć. Czułam, że to jest czynność, którą tak bardzo  chcę wykonać. Po chwili poczułam lekki wiaterek, a pod stopami straciłam grunt. Wzleciałam! Co prawda na nie wielką wysokość, ale udało mi się! Popatrzyłam na Caine’a. Uśmiechał się.

- Teraz spróbuj delikatnie wylądować. Pomyśl, że chcesz mieć kontakt z ziemią.- kontakt  z ziemią. Śmiesznie to trochę brzmi. Pomyślałam. Zaczęłam delikatnie opadać. Kiedy całkowicie byłam na ziemi Caine zaczął klaskać.

- Brawo. Widzę, że już opanowałaś podstawy, więc może polatamy na większej wysokości?- pokiwałam niepewnie głową. To naprawdę coś wspaniałego, ale czy jestem gotowa latać na wysokości kilkudziesięciu metrów?- Spokojnie, będę obok, więc nic Ci się nie stanie. Może na początek daj mi rękę?- posłusznie podałam mu ją kolejny raz tego wieczoru.- Pamiętaj, nie ma czego się bać. Na trzy. Raz. Dwa. Trzy.- wzlecieliśmy. Starałam się nie patrzeć w dół.- Dobra. To teraz cię puszczam, ale jestem obok jak coś.

- Co?! Nie. Caine..- było za późno, bo już mnie nie trzymał.

- Dasz radę. Pamiętaj, czuj.- potem mój strach nagle się ulotnił a jego miejsce zajęło podekscytowanie. Latanie to chyba najlepsza rzecz jaka mi się przytrafiła. Jest ono chyba lepsze od pływania. To takie niesamowite uczucie. Jestem w niebo wzięta. Caine latał blisko mnie na przypadek gdybym zaczęła spadać.

- Diana, robi się późno, a masz jutro szkołę. Trzeba już wracać.- posmutniałam. Wylądowaliśmy.- Pomyśl, że chcesz żeby zniknęły.- ale w tym problem, że nie chcę. One są takie…cudowne. No, ale muszę. Zniknęły. Było mi naprawdę przykro.- Powtórzymy to kiedyś.

- Dziękuję, że mi pokazałeś jak to jest. Że chociaż na chwilę dałeś mi skrzydła.

-To nic takiego.

- Nie prawda.- westchnął. Chciał cos powiedzieć, ale się wahał.

- Diana, wiem, że nie powinienem, bo to może mieć zły wpływ na stronę, którą wybierzesz i wiem, że nie zbyt długo się znamy, ale strasznie i to strasznie mi na tobie zależy.- zatkało mnie. Naprawdę takie są jego uczucia?

- Caine, bo ja.. na tobie też mi strasznie zależy.

- Bycie bez Ciebie mnie zabija, po mimo, że nie mogę umrzeć. Proszę Cię Diano, bądź ze mną. Proszę Cię.

- Caine.. Dobrze, będę twoją dziewczyną.

- Dziękuję.. Obiecuję, że nikt Cię nie skrzywdzi. Ale musimy utrzymać nasz związek w tajemnicy, przed aniołami. Nie powinniśmy być razem i im to się nie spodoba.

- Obiecuję, że nikomu nie powiem.

- Został bym z tobą tu nawet do rana, ale no sama wiesz..

- Tak, musimy wracać.- wsiedliśmy do jego samochodu. Po drodze dużo rozmawialiśmy. Było tak miło, ale po 20 minutach byliśmy pod moim domem. Nie chciałam wysiadać.

- Zobaczymy się jutro?

- Przykro mi, ale mam już na jutro plany. Może po jutrze?

- Dobrze. To do zobaczenia- złączył nasze usta w delikatnym pocałunku. Trwał on parę minut. Podobne uczucie do latania. Kiedy się o siebie oderwaliśmy uśmiechnęłam się i poszłam do domu.

- Gdzie byłaś?- zapytała zła mama na powitanie.

- Trochę tu i tam.

-To nie jest odpowiedź.

-Jutro ci wszystko opowiem, a teraz przepraszam idę na górę.- nie czekałam na sprzeciw. Ruszyłam do siebie. Przygotowałam wszystko na jutro, wzięłam prysznic i poszłam spać po naprawdę wspaniałym dniu.

----------------------------------------------------

Jak się podoba? Mi osobiście bardzo :) Co sądzicie o związku Caine'a i Diany? ;)