Rozdział 113

 CZYTASZ=KOMENTUJESZ!!!

Rozdział 113

Usłyszałam, że drzwi się otwierają. Layli nie było. To dziwne, że nie słyszałam, że wstaje. W pokoju pojawił się Harry ze śniadaniem na tacy.

- Zamawiała pani śniadanie do łóżka?- zapytał z lekkim uśmiechem.

- Nie, ale dziękuję.- posłałam mu uśmiech- Co cię wzięło?

- Powinienem cię przeprosić.- powiedział podając mi tacę i siadając na łóżku.

- Ja też powinnam. Trochę przesadziłam.- napiłam się herbaty.

- Wiesz co zauważyłem?

- No dawaj.- patrzyłam na niego z zaciekawieniem.

- Od początku naszej znajomości się kłócimy. Czasami zdarzyły się chwile gdzie było super, ale no sama wiesz…- zaśmialiśmy się.

- Masz rację, ale tak to byłoby nudno nie?

- Pewnie, że by było.- zapadła chwilowa cisza.

- Co dzisiaj robimy?

- Plażing- smażing z tego co wiem. Tylko, że jedziemy w głąb wyspy czy na skraj gdzie jest mało ludzi.

- Mhm- zaczęłam grzebać w jedzeniu.

- Coś nie tak?- przyglądał mi się badawczo.

- Nie, nie. To znaczy tak, ale…

- No mów co ci leży na serduszku księżniczko.

- Nie dostałam się do żadnej uczelni do której chciałam i idę na medycynę…

- A może to

- To nie jest pomyłka Harry… To prawda.

- Nie wiem za bardzo co mam powiedzieć…

- Nic nie musisz mówić- przytulił mnie mocno  do siebie.

- A to wystarczy?

- Już lepiej- wtuliłam się w niego i z trudem powstrzymywałam łzy.

- U mnie też…- pocałował mnie w czubek głowy.

Oczami Layli:

Próbowałam unikać Niall’a. Ale kiepsko mi to wychodziło. Nie wiem jak ja wytrzymam jeszcze tutaj te 6  dni z nim! On mnie zabija… Chcę z nim być, ale jednak to wszystko co się stało mówi mi, że nie powinnam… Kiedy szłam do pokoju akurat trafiłam na niego i Caine’a.

- Cześć Layla…- powiedział Niall cicho.

- Cześć.- chciałam iść do pokoju ale oczywiście Caine jako dobry przyjaciel musiał pomóc Niall’owi.

- I jak ci się podoba?- zapytał.

- Pięknie tu. A tobie?- specjalnie nie zapytałam czy „wam”.

- Masz racje, pięknie tu.- nie miał pomysłu co dalej,

- Przepraszam, ale muszę iść do pokoju.

- Do zobaczenia- odpowiedział Caine, a Niall’a już tu nie było.

Weszłam do pokoju, a tam zastałam Styles’a wtulonego z Dianę.

- O przepraszam, nie wiedziałam..- chciałam wyjść.

- Nic się nie stało, i tak wychodziłem. Do zobaczenia- powiedział Harry i wyszedł.

- Co mnie ominęło?- zapytałam blondynkę.

- Nic. Rozmawialiśmy.

- Rozmawialiście- uśmiechnęłam się.

- Tak rozmawialiśmy i nic więcej.- usiadłam na łóżku.

- Będą z tego dzieci?- zapytałam a ona rzuciła we mnie poduszką. Chwilę potem nie mogłyśmy ze śmiechu.

Oczami Caine’a:

Poszedłem wkurzony do pokoju gdzie polazł Horan.

- Jesteś debilem- powiedziałem, ale on nie zareagował. Leżał twarzą w poduszce.- Halo? Możesz chociaż popatrzeć?- spojrzał na mnie. Płakał.- Ej nie mów mi tylko…

- Ona mnie nienawidzi Caine. Ona ma mnie w dupie. A ja ją tak kocham…- zaszlochał. Podeszłam do niego i poklepałem go po ramieniu.

- Ona też cię kocha… Po prostu jest zła za tamto.- zapadła niezręczna cisza.

Oczami Diany:

Spotkaliśmy się przed hotelem. Chłopacy wynajęli niewielkiego pomarańczowego busa. Usiadłam z tyłu. Koło mnie miała usiąść Layla, ale Caine ją wyprzedził.

- Nie pomyliło ci się coś?- zapytała.

- Nie- uśmiechnął się do niej. Prychnęła i usiadła gdzie indziej.

- Co to było?- zapytałam.

- Layli zależy na Niallu?- szepnął.

- A co cię…

- On nie może bez niej żyć. On ryczał jak małe dziecko prze nią po śniadaniu. I chcę wiedzieć.

- Tak, zależy jej.

- Pomożesz mi?

- W?- przewrócił oczami.

- W odnowieniu ich związku.- zastanowiłam się.

- A jak chcesz to zrobić?

- Jeszcze nie wiem.

- To jak coś wymyślisz, daj mi znać, a ja ci  pomogę.

- Ok.

                                                   ***

Rozłożyliśmy się na skraju wyspy. Woda było piękna. Wszystko było piękne.

- E delfinku idziesz z nami?- zapytał David.

- Gdzie?

- Skarpa, salto do wody. Wchodzisz?- zapytała Margaret.

- Chyba podziękuję.

- Nie mów, że tchórzysz.

- Przepraszam co? Chyba sobie żartujesz. Jednak idę- wymienili spojrzenia. Poszliśmy na skarpę. To było dobre 20 metrów.

- Na trzy. Raz. Dwa. Trzy!- zrobiliśmy salto i polecieliśmy w stronę wody.  Było wspaniale.

                                                    ***

Siedzieliśmy tam a zaszło słońce. Potem rozpaliliśmy ognisko. Niall wyjął gitarę i zaczął grać. Wszyscy zaczęli śpiewać. Siedziałam wtulona w Caine’a. Em i Lay w Luke’a. Margaret w Davida. Muszę przyznać, że mogłabym tu zostać na zawsze.

----------------------------------

I jak się podoba? Może być? Proszę o komentarze. Jutro postaram się dodać nn. Zapraszam na pozostałe blogi. No i jak myślicie? Lay i Niall będą razem? I z kim będzie Diana?