Rozdział 118

 CZYTASZ=KOMENTUJESZ!!!

Rozdział 118

Obudziło mnie walenie do drzwi.

- Proszę!- wydarłam się. W pokoju pojawił się Luke.

- Ale z ciebie śpioch. Weź się oporządź i chodź ze mną na plażę.

- Jest tyle osób, a nękasz akurat mnie- zakryłam głowę poduszką.

- Caine i Louis siedzą zamknięci i zdołowani, Em jest z Liamem, Margi z Davidem, Layla z Niall’em a Harry i Zayn wyjechali.

- Jak to wyjechali?

- No wyjechali. Zayn powiedział, że nie może tu dłużej zostać a Harry musiał lecieć coś załatwić z Dolly. Mieli samolot o szóstej. I teraz dziele pokój z Louis’em.

- Cholera- mruknęłam.

- To jak? Idziesz ze mną na plaże?

- Daj mi piętnaście minut- chwyciłam czarne bikini, dżinsowe shorty i koszulkę, która odsłaniała mój brzuch. W łazience dosyć szybko się ogarnęłam. Kiedy wyszłam na nogi wsunęłam japonki i chwyciłam ręcznik.- Gotowa- powiedziałam.

Chłopak mi się przyglądał.- Co?

- Masz fajny brzuch- powiedział.

- No lepszy od twojego- pokazałam mu język i szybko popędziłam na korytarz.

- Zraniłaś moje biedne serduszko.- zrobił smutną minkę.

- Biedaczysko – rozłożyliśmy się na piasku. – Luke?

- Hmmm?

- Czemu mi nie powiedziałeś od razu?- chłopak się spiął.

- O czym?- wyjąkał.

- O tym, że wyjeżdżają. Czemu od razu nie przyszedłeś?- rozluźnił się.

- Eh nie wiem sam… A co? Stara miłość odnowiona?- zapytał.

- Co? Nie… To znaczy… To wszystko jest takie skomplikowane…

- Jesteśmy sami. Mów- westchnęłam.

- Zachowuję się jak dziwka.

- Nie prawda. Czemu tak uważasz?

- Nie zauważyłeś? Caine, Harry, Caine, Harry i tak ciągle…

- A masz na to uzasadnienie?- kiwnęłam głową.- No to słucham.

- Ja… Wiesz, że muszę wybrać… I ja… Nie wiem. Chcę zobaczyć, która strona jest dla mnie… Tylko, że w tym cały problem. Jestem zarówno dobra jak i zła. I kocham ich obu. Ale oni są tak różni i trudno powiedzieć, którego bardziej… Jezu nawet nie wiesz jakie to wszystko jest trudne!

- Nie jesteś dziwka, Diana. Byłabyś nią gdybyś tak latała do nich dla szpanu, dla tego żeby nie być sama. Ty szukasz odpowiedzi. Nic w tym złego- uśmiechnęłam się słabo.

- Chciałam żeby tak było.

- Tak jest!- zapadła cisza- Musze ci coś powiedzieć… Im bardziej będę z tym zwlekał tym bardziej mnie znienawidzisz.

- O co chodzi, Luke?

- Pamiętasz jak się pokłóciliśmy i ja zacząłem trzymać się z Willow?

- Tak- zaczynałam się bać.

- Byłem na ciebie wściekły… I tata Willow ma znajomości i… W złości powiedziałem, że chciałbym żebyś się nie dostała do żadnej uczeli do której chciałaś iść… I ona to załatwiła, a kiedy chciałem ją przekonać do zmiany decyzji powiedziała, że za późno i że masz się cieszyć, że chociaż do PU cię przyjęli…- mój świat zaczął się walić…

- Powiedz, że to kłamstwo.- spuścił wzrok- Zaprzecz, Luke!

- I tak długo kłamałem- szepnął.

- Przez ten cały czas miałeś czelność patrzeć mi w oczy po tym co zrobiłeś?! Miałam cię za przyjaciela! Ufałam ci! Mówiłam ci wszystko, nawet sprawy których Layli nie powiedziałam!  Nienawidzę cię!- wykrzyczałam. Zabrałam swoje rzeczy i prędko udałam się do hotelu. Kiedy znalazłam się w pokoju popędziłam na taras. Oparłam się o barierkę i zaczęłam szlochać.

- Co się stało?- na sąsiednim balkonie stał Caine i mi się przyglądał.

- Nic, nieważne.- przeszedł do mnie.

- Powiedz, ja cię wysłucham…

- Nie chcę rozumiesz?! Nikt mi nie pomoże i tak! Użalanie nad sobą też mi nic nie pomoże! Zrozum to!- przytulił mnie.- Caine, proszę… Chcę być sama…

- To nic ci nie da. Siedziałem sam cały dzień i nic mi to nie dało. Mam inne pytanie. Wiedziałaś, że Zayn i Louis…- skrzywił się.

- Czyli, że już wiesz? I dlatego Zayn wyjechał?- pokiwał głową.- Pokłóciliście się z Lou mam rozumieć?

- Dokładnie.- uspokoiłam się.

- Powinniście pogadać. Emocje opadły, może teraz zrozumiesz czemu…

- Nie wiem czy chce zrozumieć…

- Musisz usłyszeć, nawet jeśli to będzie straszne… Idź teraz do niego. Jest sam.

- A nie ma z nim Luke’a?- skrzywiłam się.

- Nie. Idź- cały spięty ruszył do wyjścia.

Oczami Caine’a:

Przerażony udałem się do pokoju chłopaka. Zapukałem. Nikt nie odpowiada. Nacisnąłem klamkę. Na szczęście otwarte. Wszedłem. Leżał na łóżku.

- Louis…

- Czego?- nie odwracał.

- Przeszedłem z tobą pogadać.

- Nie mamy o czym.- warknął- Wiedziałeś, że jestem gejem. I wiesz, że miłość nie wybiera. Nie powinieneś tak reagować!

- Mogłeś powiedzieć mi o was wcześniej…

- Żebyś zareagował tak samo?

- Louis, przesadziłem. Wiem o tym. I nie wiem jak mam cię przeprosić.

- Nie przepraszaj. Zostaw mnie samego. Muszę wszystko przemyśleć…

- Louis.

- A może dobrze zrobiłeś? Może on też miał racje? To nie ma sensu. Przecież któreś z nas i tak zginie. Nie wiem jak ja z tym będę żył – przytuliłem go. Bardzo długo siedzieliśmy w ciszy.

------------------------------

Jestem świadoma, że może was denerwować zachowanie Diany. Dlatego w rozdziale trochę wam to wyjaśniłam. Jeśli ona by była cały czas z jednym jaki to by miało sens? Wszystko by było wiadomo ;/  Wracając, jak się podoba? Czy ona i Luke się pogodzą? Jutro nn, proszę o komentarze. Zapraszam na pozostałe blogi (DDS nowy rozdział) Jak chcecie możecie zostawić mi tu wasze fb, tt, tumblry i aski a ja zaobserwuję, zaproszę, polajkuję i takie tam ;) A i osoby zainteresowane tym blogiem na lato niech do mnie napiszą ;p