Rozdział 82

 CZYTASZ=KOMENTUJESZ!!!

Rozdział 81

Oczami Diany:

- Na pewno dasz sobie radę?- zapytał Caine. Westchnęłam.

- Nie, na niby.- powiedziałam. On przewrócił oczami.

- Martwię się o ciebie.

- Wiem, ale nie musisz. Dam sobie radę sama. Zrozumie to wreszcie wszyscy.

- No dobra… To ja już lecę. Jak coś masz…

- Zadzwonić na każdy z tych numerów. Tak, już mi to mówiłeś z tysiąc razy tego popołudnia.

- Jesteś strasznie wkurzająca ostatnio.- uśmiechnęłam się.

- Tak to już bywa. Dobra idź już.- i znów go wygoniłam. No to co? Zaczynam niańczenie, ale żeby było śmieszniej mam jeszcze się opiekować bratem. Czyli dwójka małych dzieci, duży pis i jedna ćpunka na odwyku. No to będzie się działo. Copeland i Kyle bawili się na dywanie. Leżałam sobie na kanapie z psem. No to jak tak ma być przez resztę wieczoru no to luzik. Dzwonek do drzwi. No pięknie. A jeśli to Caine to chyba łeb mu odetnę. W drzwiach jednak zastałam przemokniętego Luke’a.

- Przyniosłem ci lekcje, notatki i żarcie.- powiedział i wszedł. Kiedy zobaczył maluchów trochę go to rozbawiło.- Czemu nie powiedziałaś, że robisz imprezkę?- zaczął tańczyć, a ja zaczęłam się z niego śmiać.

- Jesteś idiotą wiesz?

- Za to mnie tak uwielbiasz.- puścił mi oczko i rozłożył wszystko. Przyniosłam sobie potrzebne zeszyty.

- Popatrzysz na nich? Za pół godziny wszystko będzie zrobione.

- Skoro tak nalegasz.- rozsiadł się w fotelu.

                                                        ***

- I tak wygram!- krzyknął Luke.

- W twoich snach może kiedyś.- ustawiliśmy sobie miski i trafialiśmy do nich. Dzieci i psiak spały, więc kłopot z głowy.

- HAHAHA śmieszne. Kiedy piękniś odbiera małą?- kopnęłam go.- Au. Teraz nie będę mógł chodzić. Jesteś z siebie zadowolona?- udawał że płacze, co doprowadziło do jeszcze większego śmiechu.

- Przepraszam cię mój najukochańszy przyjacielu, poniosło mnie. Mam nadzieję, że mi to wybaczysz. Jeśli nie to chyba skocze z okna.- udawałam smutną.

- Och jakże bym mógł ci tego nie wybaczyć, przyjaciółko?- mocno mnie przytulił. I nagle bum! Bardzo głośny grzmot. Dzieci zaczęły płakać, pies szczekać. No kuźwa… Uciszyłam Jay Kay’a. Luke zajął się moim bratem, a ja Cope. Kołysaliśmy ich. A gdyby tego jeszcze było mało wysadziło korki. Panowała ciemność.

- Jesteśmy w czarnej dupie.- skomentował chłopak.

- Naprawdę?- spytałam ironicznie.- Pójdę po świeczki. – położyłam małą na łóżku i poszłam na górę. Zaczęłam szukać w moim pokoju. Powinny jakieś tu być. Nagle poczułam czyjeś ręce na biodrze i na moich ustach. Chciałam krzyknąć.

- Scena niczym z horroru co?- zapytał rozbawiony Ed. Walnęłam go z całej siły w ramię.

- Ty debilu! Wystraszyłeś mnie! I jak tu wszedłeś?!

- Przez okno. Ma się wprawę. Layla nie wróciła, a ja chciałem się z tobą zobaczyć, więc co będę na nią czekał?

- Nie mogłeś wejść drzwiami jak normalny człowiek?- warknęłam.

- Lubię być nietypowy. Od kiedy robisz za niańkę?

- Od dzisiaj. Możesz przejść do konkretu?

- To co się wydarzyło na imprezie… Nie bierz tego do serca, byliśmy pijani.- prychnęłam.

- Mi już na tobie nie zależy, jeśli o to ci chodziło.- prychnął.

- Na imprezie wyglądało inaczej.

- Sam powiedziałeś że byliśmy pijani! To wszystko? Muszę wracać.- na moje szczęście Styles się pojawił na balkonie.

- Jednak nie jestem jedyny.- otworzyłam drzwi.

- Co ty tutaj robisz?

- Przyszedłem ci potowarzyszyć. Co on tu robi?- wkurzył się.

- Byłem pierwszy palancie. Możesz już sobie iść.- Harry się wkurzył.

- Zamknij ryj zjebie i wypierdalaj!- obaj byli wkurzeni.

- Ej co jest z tymi świe…- urwał Luke.- Co oni tutaj robią?

- No proszę Diana. Zawsze byłaś taka spokojna, miałaś swoje towarzystwo które ci wystarczało, pływałaś sobie, a teraz jesteś dziwką. Pozazdrościć.

- Coś ty kurwa powiedział?- odezwały się trzy głosy na raz. No i jeszcze Caine się pojawił. Jak to możliwe.

- To co słyszeliście. A może ty nie jesteś niańką tylko już matką? Kto jest ojcem.

- Diana proszę idź na dół do dzieci.- powiedział Harry.

- Dobry pomysł.- powiedzieli Luke i Caine.

- Ale…

- idź. Zaraz do ciebie dołączymy.- zeszłam na dół. I znów poczułam się słabo. W połowie drogi do kanapy osunęłam się na ziemie i znów straciłam przytomność. Ile to jeszcze potrwa?

Oczami Harr’ego:

Daliśmy porządny wpierdol temu chłopakowi i wywaliliśmy go z domu. Trzech na jednego to może nie sprawiedliwe, ale i tak powinien się cieszyć, bo za obrażenie Diany powinien stracić jaja. Nieważne. Zeszliśmy uśmiechnięci na dół, a tam zastaliśmy dwójkę przerażonych malców i naszą księżniczkę na podłodze.

- Znów straciła przytomność.- mruknął Caine. Podbiegliśmy do niej. I dzwonek do drzwi. Cholera, kto w taką pogodę chcę się wychodzić z domu? Luke poszedł otworzyć. Do salonu weszła mama Diany.

- Co się stało?- zapytała zdenerwowana.

- Znów zemdlała.- powiedział Turner.

- A co wy tu wszyscy robicie właściwie?- popatrzyliśmy po sobie.

- Przyniosłem lekcje.- powiedział blondyn.

- Przyjechałem po siostrzenicę.- tym razem Caine.

- Przyszedłem w odwiedziny.- nie będę kłamał.

- Miło z waszej strony, ale powinniście już chyba iść.- posłusznie każdy z nas zabrał to co tu przyniósł i opuścił dom. Caine poszedł do swojego samochodu z tą małą dziewczyną. Ja oczywiście w taką pogodę wybrałem skrzydła. Debil z ciebie, Harry.

- Podwieźć cię?- zapytał ten cały Luke.

- Chyba się przejdę.- nikt nie będzie mnie podwoził. I zaczęło bardziej lać.

- Dobra wsiadaj, chyba że wybierasz co najmniej dwa tygodnie w łóżku?- westchnąłem i wsiadłem. Ten Luke to całkiem spoko koleś.

----------------------------

Hejka i jak? Może być? Jest grubo? Podoba się? chcę znać wasze opinie i proszę o kom. NN pojawi się do środy. Zapraszam na moje pozostałe blogi.

1. Między Cain'em a Harrym będzie lepiej? 

2. Czy chłopcy będą mieli konsekwencje w związku z pobiciem?