Rozdział 86

 CZYTASZ=KOMENTUJESZ!!!

Rozdział 86

- Halo? Ziemia do Luke’a. Słyszysz mnie?- Luke przy śniadaniu siedział jakiś zdołowany.

- Hę?- ledwo na mnie spojrzał.

- Co ci?- pokręcił głową. Westchnęłam. Kiedy ogłosili koniec śniadania odciągnęłam go z dala od wszystkich.- Gadaj.- westchnął.

- Marshall… Powiedział trochę za dużo.- prychnęłam.

- Co powiedział?

- Że żałuje, że mnie spłodzili w skrócie.- otworzyłam szeroko oczy.

- Żartujesz.

- A wyglądam na kogoś kto by żartował?

- Nie. Wiesz co? Chyba muszę iść z nim porozmawiać.

- Diana, nie.

- Nie zostawię tego tak.- i szybko odeszłam. Poszłam do pokoju trenera. On ma sam, więc nie będzie problemu. Zapukałam i weszłam. Gadał prze telefon z Agnes.

- Kochanie za chwilkę oddzwonię. Tak, kocham cię.- rozłączył się.- Powinnaś poczekać aż powiem proszę.

- I ty zamierasz mnie pouczać?

- O co ci… A, czyli że już wiesz.

- Jesteśmy z Lukiem dla siebie jak rodzeństwo i wszystko wiemy. Jak mogłeś coś takiego powiedzieć?- patrzyłam na niego z obrzydzeniem.

- Diana, jeśli chodzi o ten temat jesteś strasznie przewrażliwiona.

- A ty byś nie był? A w sumie nie, po tym co mu powiedziałeś.

- Diana, wiem że przegiąłem, ale to on ma do mnie odrazę i on to sprowokował.

- Aha. Wiesz co? Nie mam ochoty na ciebie patrzeć. A i jeszcze jedno. Czasami warto się ugryźć w język niż palnąć coś, co może komuś wywołać ból.- i wyszłam.

                                                       ***

- Nareszcie! To na co czekałam! Zaraz impreza!- zaczęła się cieszyć Layla.

- Jeśli Layla nie zabawi się raz w tygodniu to umiera.- zaśmiała się Em.

- No ej cieszymy się. Londyn, impra z naszymi chłopakami i przyjaciółmi.- kiedy ogarnęła, że jestem singielką poczuła się niezręcznie.- Sorka, Dianuś.

- Wybaczam.- posłałam jej uśmiech.

- No dobra, to trzeba się wymknąć żeby nikt nas nie zauważył. I tak pewnie nas nie odeślą do domu.

- Po co się skradać? Chodźmy na luzie.- wyciągnęłam je i po prostu szłyśmy. Na dole czekało na nas ośmiu chłopaków.

- Wow.- wydusili.

- Tak, tak. Idziemy?- poszliśmy do najlepszego klubu w Londynie i oczywiście wpuścili nas bez problemu. Chłopcy poszli nam zamówić po drinku, a Layla zaczęła krzyczeć:

- Party time!!!- i do tego dziwne pląsy.

Zaczęłyśmy chichotać. Niektórzy po małej inni po dużej dawce alkoholu zaczęli tańczyć na parkiecie. Było naprawdę miło dopóki znów nie zaczęło mi się kręcić w głowie. Caine mnie przytrzymał.

- Chyba powinniśmy wrócić.- stwierdził.

- A co oni na to, że…

- Zrozumieją. Chodź.- wyciągnął mnie z klubu. Ruszyliśmy do hotelu. Odprowadził mnie do pokoju.

- Caine?

- Hmmm?

- Zostaniesz ze mną?- uśmiechnął się.

- Liczyłem, że o to zapytasz.- weszliśmy. Zrzuciłam obcasy i opadłam na łóżko i poklepałam miejsce obok siebie, które zaraz zajął chłopak.

- Dziękuję, że jesteś.- wyszeptałam.

- To ja dziękuję.- usnęliśmy.

Oczami Louis’a:

Harry zabawiał się z jakimiś tapetami, Liam był z Emily, Niall z Laylą, David z Margaret, a Luke gaworzył z jakąś typiarą. Caine i Diana zniknęli. Zostałem sam na sam z Zayn’em.

- Wracamy? Nudno się zrobiło.- zapytał Zayn, a mi zrobiło się cieplej.

- Ok.- poszliśmy do hotelu do jego pokoju. Wyjął wódkę. I nalał nam.

- Niech oni sobie wyrywają laski tam, a my zabawimy się tutaj.

- Nie masz dziewczyny?- zdziwiło mnie to, on jest taki idealny.

- Nie, jakoś nie szukam.- wzruszył ramionami. Gadaliśmy przez dobrą godzinę. Naprawdę nawiązaliśmy dobry kontakt.- A ty masz dziewczynę?

- Nie.

- Dlaczego? Wyglądasz na takiego kogoś, że powinien mieć.

- No bo ja nie lubię dziewczyn…- spojrzał mi w oczy.

- A masz jakiegoś chłopaka?- pokręciłem głową.- A podoba ci się ktoś?

- Tak.

- A znam?- odległość między nami malała.

- Tak…- i złączyliśmy nasze usta. Jestem taki szczęśliwy…

------------------------------

Znów mało komentarzy ;/ Mam nadzieję, że tu pojawi się więcej. Co sądzicie o tym rozdziale? Krótki, ale dużo się działo. NN może jutro. Zapraszam na moje pozostałe blogi gdzie pojawiły się nowe rozdziały :P

1. Lou i Zayn będą razem?

2. Czy Marshall zrobi coś żeby przeprosić Luke'a?